SIMON OOMIUS (Simon, Cornelisz. Ooms), geboren 1628 te Heenvliet, overleden 1706 te Kampen.
Studeerde te Leiden (Trigland), te Utrecht (Voetsius en Hoornbeeck). Op 12 december 1653 te Purmerland bevestigd door Ruardus Clercq. Van 1674 tot 1677 was hij veldprediker.
In 1678 vertrokken naar Kampen waar hij in de Broerekerk werd bevestigd en daar als predikant gestaan heeft tot aan zijn dood. Oomius heeft 54 jaar het Woord mogen bedienen.
In de voorrede van zijn werk 'Twee dissertatiën van het eerste Pascha' schrijft hij: 'Ick hebbe dan, door de genade des Heeren gesterckt synde, uitgegeven in den jare ... en dan volgt een lijst met 35 uitgaven van 1656-1707.' Deze zijn opgenomen in het documentatieblad 'Nadere Reformatie' 1e jaargang nr. 2 1977.
Enkele van zijn werken zijn: 'Besturing der gedachten', 1660; 'Het weenen der
Tortelduive' 1660; 'Satans vuistslagen', 1663; 'Trouwhartige waarschuwingen tegen
Hollands ondergang' 1665; 'Troostfontein', 1666; 'Oorlogsbazuin', 2 dln, 1673 en
'Sierlijke kroon en krans des grijzen en goeden ouderdoms', 1707.
Dit boek Oomius nam zelf nog op in 'Satans Vuistslagen'.
Het verscheen ook los in 1663 in Amsterdam bij Samuël Bernardt.
Het behandelt in drie hoofdstukken de gevaren, maar ook de zegen van eenzaamheid en de beoefening daarin van de godzaligheid.
Geniet, 27 blz.
